Γυναίκα, αυτή η πολύπλοκη, ζωογόνα εκρηκτική ύπαρξη, με τα μύρια δυο ξέχωρα πρόσωπα, τ’ άπειρα και συχνά αθόρυβα, σχεδόν δύσθυμα συναισθήματα, τις ατέρμονα ανικανοποίητες και αλλεπάλληλες σκέψεις, τις πότε-πότε, πρόωρα βουλιαγμένες επιθυμίες .. Τι είναι αυτό άραγε, που θα μπορούσε ίσως, να ειπωθεί σχετικά με τη γυναικεία ταυτότητα ; Και τι είναι αυτό, που, ίσως … More Ορισμοί γυναικών για τη Γυναίκα

Όπου να’ ναι, ζυγώνει η στιγμή της υπέρτατης απελευθέρωσής μου- διαισθάνομαι- και μια ανάμεικτη αίσθηση προσμονής και φόβου διαχέει ολάκερη την ύπαρξή μου, καθώς αρχίζω μ’ έκπληξη, να παρατηρώ τις πρώτες ρωγμές στην άλλοτε συμπαγή μου, ολοστρόγγυλη πραγματικότητα… … More Η δύναμη του και

Φόβος, θαμπές σκιές στο μισοσκόταδο, κρότοι βουβοί, οι αισθήσεις σου μπλεγμένες ένα κουβάρι, μίτος ατέλειωτος οι σκέψεις, μια πρόταση να τραντάζει τη χώρα έσω σου: κατά πού, άραγε, να πέφτει το φως; Τα μάτια σου ψηλαφούν το χάος αμφίβολα, ενώ το νου σου γυροφέρνει, μ’ επιμονή, μια λέξη: εγκλεισμός! Ναι, όσο κι αν, αναφανδόν, με … More Ένα παράθυρο στο φως

Αφιερωμένο σε όσους επιμένουν να ονειρεύονται, κόντρα στους αντίθετους ανέμους Πάνε χρόνια που περιπλανιέμαι ανάμεσα στα σώματα των τραυματισμένων πια, ονείρων μου.. Ν’ αναρωτιέμαι, αν τάχα τ’ όνειρο ετούτο ή τ΄ άλλο, είναι ανυπέρβλητα μεγάλο, κι εγώ τόσο μικρή, ίσως κι ελάχιστη, μπροστά σ’ αυτό.. Πάνε χρόνια που αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στα μύχια όνειρα της ψυχής … More Μετανάστης Ονείρων

Μια φορά κι έναν καιρό, η Ζωή μ’ εμφύσησε πρόθυμα την ανάσα, ψιθυρίζοντάς μου στ’ αυτί, το μυστικό για να μπορώ να πετάω … More Το μυστικό

«Έχεις λίγο χρόνο για μένα;» Με ρώτησε ξαφνικά ο εαυτός μου. Έχω λίγο χρόνο για μένα; επανέλαβα κι αναρωτήθηκα. Τότε κατάλαβα, πώς, απορροφημένη από την έκθεσή μου στις έγνοιες, στις επιθυμίες, στις ανασφάλειες των άλλων, είχα αφήσει πίσω τον εαυτό μου. Τότε κατάλαβα, πώς, ψάχνοντας επίμονα και εναγώνια την ευτυχία μου στων άλλων τις ζωές, … More ‘Eχεις χρόνο για μένα;

Ιδού, οι μνήμες των φόβων μου ανασαίνουν και πάλι, παλεύοντας ν΄αρθρώσουν λόγο, να λάβουν υπόσταση στο Τώρα, αποδρώντας επιτέλους, απ’τη Λήθη και τη Σιωπή: Είναι το Σκοτάδι, ο Πόνος κι η Απώλεια που διεκδικούν πεισματικά τη θέση τους στη ροή του χρόνου! … More Οι μνήμες της γραφής