Εμείς είμαστε οι φράουλες.
Ζουμερά φρούτα, δροσερά και ιδιαίτερα γευστικά.
Μας αναζητούν σε λαϊκές, μανάβικα ή σούπερ μάρκετ. Είμαστε διαθέσιμες το φθινόπωρο, το
καλοκαίρι συνοδεύουμε τα γλυκά, τα παγωτά και τα γλυκίσματά σας.
Υπάρχουν όμως άτομα που δε μας συμπαθούν, δε θέλουν ποτέ να μας δοκιμάζουν και μας
αποφεύγουν επιδεικτικά.
Δε θυμώνουμε, ξέρουμε πως και τα πορτοκάλια, τα ροδάκινα, τα
ακτινίδια έχουν και αυτά τη χάρη τους. Και τι έγινε, δηλαδή, αν κάποιοι δεν μπορούν να
γευτούν τη μοναδική μας γεύση; Να λυπούμαστε διαρκώς, να κλαίμε, να προσπαθούμε να
αλλάξουμε και να μοιάσουμε σε άλλα φρούτα; Εμείς είμαστε χαρούμενες που αρέσουμε σε αυτούς που αρέσουμε.
Το γεγονός ότι κάποιοι προτιμούν ή βρίσκουν πιο γευστικά τα ροδάκινα, αφορά αυτούς.
Εμείς τι σχέση έχουμε με την προτίμηση κάποιου; Εμείς είμαστε μοναδικές, ακόμα και αν
μερικοί δε μας θέλουν καθόλου! Πρόβλημά τους, προτίμησή τους, λάθος τους ίσως;
Εμείς είμαστε οι φράουλες. Αυτές είμαστε, όχι κάποιες άλλες. Όποιος μας θέλει, έχει
καλώς. Εμείς το πήραμε απόφαση, δεν ασχολούμαστε με κανένα περισσότερο από όσο
χρειάζεται!
της Μαρίας Σκαμπαρδώνη
Το παρόν αποτελεί αναδημοσίευση και όχι πρωτότυπο κείμενο για το blog μας. Το Μέτρον Άριστον το δημοσιεύει κατόπιν αιτήσεως της αρθρογράφου-συγγραφέως.
Metron Ariston 