Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1915 στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Ο πατέρας της ήταν Σουηδός, ενώ η μητέρα της Γερμανίδα. Έχασε τους γονείς της σε πολύ νεαρή ηλικία, η μητέρα της πέθανε όταν η Ίνγκριν ήταν μόλις 2 ετών, ενώ ο πατέρας της όταν ήταν 13. Έκτοτε ασχολήθηκε με το όνειρό της να γίνει ηθοποιός σπουδάζοντας στην Βασιλική Ακαδημία Θεάτρου της Στοκχόλμης. Είχε μια πολύ ιδιαίτερη αγάπη και εξοικείωση με τον φακό, την οποία την απέκτησε χάρη στον πατέρα της, ο οποίος αγαπούσε να βιντεοσκοπεί μικρές καθημερινές στιγμές με μια δική του κάμερα, μια συνήθεια που την απέκτησε και η ίδια αργότερα. Το 1937 παντρεύτηκε τον κατά 9 χρόνια μεγαλύτερό της οδοντίατρο Πέτερ Λίνστοβ και απέκτησε μαζί του μια κόρη, την Πία. Μόλις 2 χρόνια αργότερα έφυγε για την Αμερική, όπου την περίμενε μια μεγάλη καριέρα και αναγνώριση.[1]
H Καζαμπλάνκα, τα Όσκαρ και ο Χίτσκοκ
Το 1942, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν πρωταγωνίστησε μαζί με τον Χάμφρευ Μπόγκαρτ στην Καζαμπλάνκα, την ταινία από την οποία τη θυμούνται οι περισσότεροι. Η ταινία αυτή έμελε να γίνει κλασική της Χρυσής Εποχής να μείνει αξέχαστη στο κοινό μαζί με τα βουρκωμένα μάτια της Μπέργκμαν… Τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στην ταινία Για ποιον χτυπά η καμπάνα στο ρόλο της Μαρίας για την οποία έλαβε την πρώτη υποψηφιότητά της για Όσκαρ, ενώ δύο χρόνια αργότερα, κατέκτησε το πρώτο της χρυσό αγαλματίδιο για την ταινία Gashlight (Εφιάλτης). Αμέσως μετά, ακολούθησε η πρώτη της συνεργασία με τον Άλφρεντ Χίτσκοκ για την ταινία Spellbound (Νύχτες Αγωνίας), το 1945. H Ίνγκριντ Μπέργκμαν, διαθέτοντας όλα τα προσόντα, έγινε μια από της μούσες του μεγάλου σκηνοθέτη και συνεργάστηκε μαζί του για δύο ακόμη ταινίες, το Notorious (1946) και το Under Capricorn (1949). Μετά το πέρας της συνεργασίας τους παρέμειναν πολύ καλοί φίλοι. Τα χρόνια που ακολούθησαν κατέκτησε άλλα 2 όσκαρ: το 1956 για την ταινία Αναστασία, και το 1975 για την ταινία Έγκλημα το Οριάν Εξπρές, με έναν μικρό υποστηρικτικό ρόλο, καταφέρνοντας να ξεδιπλώσει όλο το ταλέντο της σε ένα μονόλογο 5 λεπτών![2]
«Διέσχισα τη διαδρομή από αγία σε πόρνη και πίσω πάλι σε αγία, όλα μέσα σε μια ζωή.»: Το σκάνδαλο με το Ρομπέρτο Ροσελίνι
«Αγαπητέ Ρομπέρτο, Είδα τις ταινίες σου “Open City” και “Paisan” και μου άρεσαν πάρα πολύ. Αν χρειάζεσαι μία Σουηδή ηθοποιό που μιλάει πολύ καλά αγγλικά, δεν έχει ξεχάσει τα γερμανικά της, δεν είναι πολύ κατανοητή στα γαλλικά και στα ιταλικά, ξέρει μόνο να λέει “ti amo”, είμαι έτοιμη να έρθω και να κάνω μία ταινία μαζί σου», έγραψε στο σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι, το 1948 και το γράμμα της ήταν αρκετό για να τον πείσει: η Μπέργκμαν θα πρωταγωνιστούσε στην επόμενη ταινία του Ιταλού σκηνοθέτη με τίτλο Stromboli. Σύντομα οι φήμες για την σχέση τους ταξίδεψαν μέχρι την Αμερική. Η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, πρότυπο ομορφιάς χαρακτήρα, και αγνότητας, απατούσε τον σύζυγό της, γεγονός που τάραξε την συντηρητική αμερικανική κοινωνία του ’50. Σαν να μην έφτανε αυτό, σύντομα μαθεύτηκε ότι ήταν έγκυος στο παιδί του Ροσελίνι, ενώ ο σύζυγός της αρνούταν να της δώσει το διαζύγιο, αναγκάζοντάς την να γεννήσει το παιδί της ως εξώγαμο. Το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε έφτασε μέχρι και την αμερικανική γερουσία, η οποία χαρακτήρισε τη συμπεριφορά της ως ανήθικη. Η Μπέργκμαν ήταν πλέον ανεπιθύμητη στο Χόλιγουντ και πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει την Αμερική και δεν επέστρεψε παρά μόνο 6 χρόνια αργότερα για τα γυρίσματα της ταινίας Αναστασίας. Παντρεύτηκε τον Ροσελίνι το 1950 στο Μεξικό και έζησαν στην Ιταλία. Απέκτησαν μαζί 3 παιδιά, τον Ρομπέρτο και τις δίδυμες Ιζαμπέλα και Ιζότα. Ωστόσο, οι κινηματογραφικές αποτυχίες που ακολούθησαν τη συνεργασία τους και η φθορά της σχέσης τους με το πέρασμα των χρόνων τους οδήγησε σε διαζύγιο.[3]
Η μητέρα Ίνγκριντ Μπέργκμαν
Μητέρα τεσσάρων παιδιών και παράλληλα σταρ του κινηματογράφου, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν προσπαθούσε να συνδυάσει τη μητρότητα με την καριέρα της. Έλειπε συχνά από το σπίτι για τα γυρίσματα των ταινιών και ταξίδευε συνέχεια από την Ιταλία στην Αμερική και πάλι πίσω. Επίσης, έμενε μακριά από την πρώτη της κόρη καθώς είχε την κηδεμονία της ο πατέρας της, Πέτερ Λίνστοβ. Ωστόσο, είχε δημιουργήσει μια πολύ καλή σχέση με τα παιδιά της. Ο πατέρας της Πία την είχε πάει να επισκεφθεί τη μητέρα της, και εκείνη όταν ενηλικιώθηκε πήγε να ζήσει κάποια χρόνια μαζί της. Τα παιδιά της, και περισσότερο η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, την περιγράφουν ως το πιο ήρεμο άτομο που γνώρισαν ποτέ, μια ζεστή και χαρούμενη μητέρα, ιδιαίτερα ντροπαλή στον επαγγελματικό της χώρο, που δεν της έλειπε ποτέ το χιούμορ. Της άρεσε, όπως και στον πατέρα της, να βιντεοσκοπεί μικρές καθημερινές στιγμές με την κάμερά της και να τραβά πολλές φωτογραφίες.[4]
Το κύκνειο άσμα: Φθινοπωρινή Σονάτα
Το 1978, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν συνεργάζεται για μία και μοναδική φορά με τον άλλο μεγάλο Μπέργκαν του κινηματογράφου, τον σκηνοθέτη Ίγκμαρ Μπέργκαν, για την ταινία Φθινοπωρινή Σονάτα. Η Ίνγκριντ υποδύεται μία πιανίστρια με διεθνή καριέρα η οποία επισκέπτεται την κόρη της μετά από χρόνια. Η ρήξη μεταξύ μητέρας και κόρης και η προσπάθεια αποκατάστασης της εύθραυστης σχέσης τους, είναι η βάση του Ίγκμαρ για να δημιουργήσει ένα ακόμα αριστούργημα πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις , αλλά και το κύκνειο άσμα της Ίνγκριντ, καθώς αποτελεί την τελευταία της ταινία και μία από τις συνταρακτικότερες ερμηνείες της.
Στις 29 Αυγούστου 1982, την ημέρα των γενεθλίων της, η Ίνγκριντ έχασε την επτάχρονη μάχη με τον καρκίνο, αφήνοντας πίσω της μια τεράστια κληρονομιά στον κινηματογράφο…
Φιλμογραφία:
1932 Landskamp
1935 Munkbrogreven
1935 Bränningar
1935 Swedenhielms
1935 Valborgsmässoafton
1936 På solsidan
1936 Intermezzo
1938 Dollar
1938 Die Vier Gesellen
1938 En kvinnas ansikte
1939 En enda natt
1939 Intermezzo: A Love Story
1940 Juninatten
1941 Adam Had Four Sons
1941 Rage in Heaven
1941 Dr. Jekyll and Mr. Hyde
1942 Casablanca
1943 For Whom the Bell Tolls
1943 Swedes in America
1944 Gaslight
1945 Spellbound
1945 Saratoga Trunk
1945 The Bells of St. Mary’s
1946 American Creed
1946 Notorious
1948 Arch of Triumph
1948 Joan of Arc
1949 Under Capricorn
1950 Stromboli, terra di Dio Stromboli
1952 Europa ’51
1953 Siamo donne
1954 Viaggio in Italia
1954 La Paura
1954 Giovanna d’Arco al rogo
1956 Elena et les hommes
1956 Anastasia
1958 Indiscreet
1958 The Inn of the Sixth Happiness
1961 Aimez-Vous Brahms?
1961 Auguste
1964 The Visit
1964 The Yellow Rolls-Royce
1967 Stimulantia
1969 Cactus Flower
1970 Henri Langlois
1970 A Walk in the Spring Rain
1974 Murder on the Orient Express
1976 A Matter of Time
1978 Höstsonaten
[1] http://www.ingridbergman.com
βλ. επίσης: Ingrid Bergman, http://www.wikipedia.com
[2] http://www.imdb.com
βλ. επίσης: Ingrid Bergman, http://www.wikipedia.com
[3] «Το σκάνδαλο της Ίνγκριντ Μπέργκμαν που σόκαρε την Αμερική επειδή απάτησε τον σύζυγό της με τον Ροσελίνι. Η υπόθεση έφθασε στη γερουσία!… », http://www.mixanitouxronou.gr
βλ. επίσης: http://www.ingridbergman.com
[4] Ingrid Bergman: in her own words (2015)
Πηγές φωτογραφιών: http://www.imdb.com, http://www.repubblica.it
Της Πέλης Γαλάνη
Metron Ariston 