Η Ένωση Άθεων (Atheist Union of Greece) μέσω των κοινωνικών δικτύων που διαθέτει καλεί το κοινό της σε «τραπέζι» (Φανερός Δείπνος) σε κεντρικά σημεία πόλεων ανά την επικράτεια. Η πρόσκληση είναι για την Παρασκευή 14 Μαρτίου, ημερομηνία που συμπίπτει με την «Μεγάλη Παρασκευή» των Ορθόδοξων Χριστιανών. Η πρόσκληση σε δείπνο δεν άργησε να μετατραπεί σε πρόκληση στα αυτιά ορισμένων πιστών. Εξάλλου είναι πρόσφατες οι περσινές δηλώσεις – κατάρες του μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου σχετικά με το δείπνο της ένωσης.
Είναι όμως πρόκληση μια παρέα ανθρώπων (έστω και του μεγέθους των δέκα χιλιάδων της ένωσης) να διαφοροποιεί τις συνήθειές της σε σχέση με το ευρύτερο σύνολο; Είναι πρόκληση η κατανάλωση μη νηστίσιμων εδεσμάτων από τους εν Ελλάδι καθολικούς ή μουσουλμάνους (που είναι και περισσότεροι των δέκα χιλιάδων της ένωσης); Στην Ελλάδα όντως η συντριπτική πλειοψηφία ακολουθεί το χριστιανικό έθιμο της νηστείας (τουλάχιστον τις ημέρες της «Μεγάλης Εβδομάδας»), το γεγονός αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι όποιος διαφοροποιείται το κάνει για να προκαλέσει.
Συνεπώς η κατανάλωση κρέατος τη «Μεγάλη Παρασκευή» δεν αποτελεί πρόκληση. Η διαφήμιση αυτού του δείπνου αποτελεί πρόκληση;
Πρέπει να παραδεχτούμε – όσο ψυχρά και να το κρίνουμε – ότι σίγουρα η ένωση είχε και τη διάθεση για πρόκληση. Γνώριζε εξ’ αρχής ότι μέρος των πιστών θα αντιδράσει και γι’ αυτό το διαφήμισε. Δεν σημαίνει όμως ότι υπάρχει «πρόσημο» σε αυτή τους την πράξη. Δεν είναι θετικό ή αρνητικό, είναι απλώς μια ιντριγκαδόρικη πράξη. Εξάλλου η ελληνική Εκκλησία δεν είναι σε θέση να μιλάει για προκλήσεις.
Πιστοί και ανώτατοι αξιωματούχοι της Εκκλησίας έχουν πρωτοστατήσει σε προκλήσεις της κοινής λογικής πολλάκις. Επιφανείς καλλιτέχνες έχουν αφοριστεί, ταινίες και θεατρικές παραστάσεις έχουν «κατέβει» ( με τις ανάλογες απειλές σε πρωταγωνιστές και στους χώρους θεαμάτων). Συχνό φαινόμενο είναι εκπρόσωποι της Εκκλησίας να αναλώνονται σε ηθικολογίες και παράλληλα να αναφέρονται υποτιμητικά για συνανθρώπους μας.
Σε μια άτυπη ζυγαριά των προκλήσεων το ζύγι μάλλον δεν θα γείρει προς το πλευρό της ένωσης αθέων. Ο «φανερός δείπνος» είναι μια φιέστα. Αναγκαία; Μάλλον όχι. Αλλά η προώθηση των όποιων απόψεων μέσω τέτοιων (γραφικών) εκδηλώσεων είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των σύγχρονων κοινωνιών – μάρκετινγκ είναι. Επομένως ως τρίτος παρατηρητής γελάω με τις εκάστοτε γραφικότητες όλων των πλευρών.
ΥΓ. Όταν έχεις ακόμα και τον ίδιο τον Θεό να συμφωνεί μαζί σου ξέρεις ότι κάτι έχεις κάνει σωστά.
Του Δημήτρη Αμπατζίδη (DimitrisArtGal)
Metron Ariston 